Web Zaman Damgası

KURBAN OLDUĞUM

Sen gittin!...Bahar küstü, çiçekler boyun eğdi
Söyle açar mı tekrar güller kurban olduğum?
Dondu bak!... Yüzümüzde pür neşe kahkahalar
Yerini doldurur mu eller kurban olduğum?

Sanırsın kederinden göğün göğsü patladı
Dağlar secdeye durdu,yağmur öfke katladı
Bir anda bulutların ar damarı çatladı
Yıkadı dağı taşı, seller kurban olduğum

Daha ben gittiğin gün özledim nefesini
Hasret çekiçle döver göğsümün kafesini
Tan yeri ağarmadan omuzlayıp sesini
Haber saldım, getirsin yeller kurban olduğum

Şarkılar sustu birden gam düştü sazımıza
Kim sarar pamuklara katlanır nazımıza
Yer yerinden oynadı çığ düştü yazımıza
Ağustos da kapandı yollar kurban olduğum

Bayram gününü seçtin göçerken diğer hana?
Hangi dilde ağlasam sesim ulaşır sana
Gül yüzünü örtmeye utandı toprak ana
Kara kuşandı yeşil, allar kurban olduğum

Nerede bir kuş görsem yavrusunu besleyen
Yerdeki karıncayı ürkütmeden sesleyen
Yürüdü hakka bizim dünyamızı süsleyen
Sen diye zikir tutar diller kurban olduğum

Acı içten topuklar gezer ruhumu ezip
Alnımıza kazınmış kara yazgıyı çözüp
İyilere kıyılmaz indirin!... Diye kızıp
Keşke itiraz etse sallar kurban olduğum

Yıldızlar deste deste baş ucunda diz çöksün
Yağmur usulca yağıp dertli içini döksün
Her sabah doğan güneş ilk iş alnını öpsün
Cem etsin baş ucunda dallar kurban olduğum

Sır kapıyı arala çık da gel!... İki gözüm
El açsak Yaradana belki indirir çözüm
Kor ateşlerde yanar her gün ruhumuz bizim
İnan sensiz çekilmez yıllar kurban olduğum