Web Zaman Damgası

GÖNÜLLER HEP DOST ARAR...

Her dostum diyende bir samimiyet arama!
Çoğu menfaat için, dininden bile döner…
Bunların arasından, çekip gitmek var ama
Bir tüter ocağım var, o da benimle söner…

Ne çiçekler açardı, şu gönüllerde renk, renk…
Ruha keder vermezdi, gülistanda ki ahenk!
Ağlaşırdı bülbüller, vakit ağarana dek;
Şimdi aranıyoruz, ellerimizde fener…

Ne güllerde renk kaldı, ne bülbülün şevki var!
Ne hayatın bir tadı, ne günlerin zevki var…
Ufka dönüp bir bakın, çekilenin fevki var;
Kurur övündüğümüz, asırlık ulu çınar…

Senin derdin dert mi ki, benim derdime bir bak!
Sen uçarsın, patlar hep, benim başımda kabak!
Anlatmakla dert bitmez, bir saysam öbek, öbek;
Gülleri koparırlar, bülbüller taşa konar…

Döküldükçe yaşlanan, yapraklar dallarından;
Herkes anlamaz öyle, onların dillerinden…
Ne geçer kimse bilmez, yanık gönüllerinden;
Zaman geçip giderken, gönüller hep dost arar…

Antalya-2018/10

Halil Şakir Taşçıoğlu