Web Zaman Damgası

İÇİMİ KAPLAYAN HÜZÜN

İçimi kaplayan hüzün yüzümde sisten perde
Ondan uzaklara gitmek duygusu can yakarken
Yalnız akşamlarda değil, izleyen her seherde
Zaman çılgınca bir hızla sona doğru akarken


İşte geldim son demine hayatın kısa yoldan
Ne halden mutluluk duydum ne lezzet aldım baldan
Vahada yaşadım lakin farkı hiç yoktu çölden
Güneş doğmadan ufkuma kara bulut çökerken


Hasreti bir gömlek gibi giydirdi bedenime
Yangınlara düştüm sanki ateş değdi tenime
Katıksız bir mutsuzluğu kattı naçar günüme
Özlem ile gelir diye yollarına bakarken


Ne olurdu gitmeseydi, yas tutmasaydı ilim
Ellerini almasaydı, buz tutmasaydı elim
Yanıp tütmese bedenim savrulmasaydı külüm
Yokluğu naçar gönlüme keder, elem ekerken


Topladım, böldüm, çıkardım, olmadı mürüvvetim
Çarpıp çoğalttım yekünü, yoksunluk tüm servetim
Kalmadı yarına umut, dizimde fer, kuvvetim
Dönüp dolaştığım yollar aynı yere çıkarken





05.10.2018