Web Zaman Damgası

Renoir Akşamı

ne fark eder
bu gün veya geçmişteki solgun yüz
ölü matador gitarcıya
tablodaki yerimizi hatırlatıyor duygusu
gelmiş geçmiş bütün teferruatın bir parçası
yanılmak değil bir anı bırakıp
hatırlanıyor olmak hep

silindir şapka sakal bıyık
yaprakların serinliğini
iletken dudaklarıyla aşka taşıyan bahar
yarın size de kalmaz
size de kalmaz kalbim

günün şemsiyesiyle hayatın tadını çıkartanlar
aynalarla oynayanlar
sevgiyi sevip perdeyi araladığınızda
beyaz ten aklınızı uyuşturacak
gecenin şehvetini bitirene dek
boynu bükük

renoir akşamında sırılsıklam
karanlığa kapılıp kaybedince birbirimizi
sana dokunarak öpüşüyordum
her sokuluş aynı tadı verse de
en sıcacık olanı
aydınlıkların uyanışına kalandı

hangimize sarılıyor bu güzel uyku
bilmeyecek olsam da
çatının penceresini bir daha aç
soğuk düşler kalabalığından
payımıza düşen sevgililerin sevgisi.