Web Zaman Damgası

SÜRMENÂJ

[ italik ]





"Cemrelerin
Havayı suyu selâmlayıp
Toprağa sığındığı ılık zamanlardı
Nazlı yağmurlar raksediyordu
Doğaçlama bir masalın mecazlı endâmında
Sıradışı noktalamalar kovalıyordu
Şirâzesi teğel teğet epriyen aklımın lûgâtlarını
Büyük harfle başlamıyordu
Sineme kabaralarla mıhlanan hiçbir cümlesi
Ki
Her kelime
Antik kitâbelere çar'mıhlıyordu
Usumda usul usul deverân eden mevsimleri
Ne çok şiir yazıyor bu adam demiştim
Ne çok Şâir oluyor
Hârdan Adam
Farkeder miydi ki beni"




Gözlerimdeki esârete
Daha fazla dayanamaz bu şiir
Hecelerini düğümleyip biribirine 
Asıyorum
Kendimci yanlarımı o son noktaya
Sarsak beynimin uçurum berisi yollarını dilim dilim keser
Destansı boyanmışlık ardı Lâf-ı güzâflarımı 
Tütün rengi dişleri arasında öğütür de 
" Darağacına sohbette ayaklanmış duygular" ın
Yek damla kanım düşer
Kirletir diye korkarım 
"Islak cümleler verdiğin
Sevgilisiz kalmış deniz" lerini




Gözlerimdeki esârete
Daha fazla dayanamaz bu şiir
Harf basmıyor ki parmak uçlarım
Tutup yakasından silkeleyerek mısralarını
Şiirce bir hesap sorayım 
Başımı vurdurduğun parağraflarımın
Öksüzlüğü yetimliği adına
Câhil derviş öğretilerim izin vermiyor ki
Diplomalı lûgat kaçakçısı kelimelerimi
Sürüp 9mm kalibreli bir jarjörün merhametsizliğine
Alnından vurayım 
"Saçlarının yastığa dağılışını resimleyen
Penceredeki buğu" yu








[ /italik ]