Web Zaman Damgası

Çiçek çiçek açıyorum

Bir gemi var
Çok uzaklarda
İçinde hayallerim umutlarım
Çalınmaya çalışılan emeklerim
Terkisine doldurmuş herşeyimi
Beni ben eden değerlerimi
Sevdalarımı geleceğimi mutluluğumu
Çaresizlik boynu büküklük
Elimde kalan
Yüreğimi yakan
Perişan eden
Uzanmak istiyorum
Uzanamıyorum
Neden mi?
Çünkü o kadar iyi yüzme bilmiyorum
Dahası bu geminin hangi limanda demirlediğini bile bilmiyorum
Yönüm yok ki bileyim
Gücüm yok ki gideyim
Adres yok ki kanatlanıp uçayım
Meçhule doğru giden bir gelecek
Beni içine çeken bir felaket
Acımasızlığın dip yaptığı beşeri bir zulmet
Karanlık nihayetsiz
Acılarım amansız
Feryadım asılı tavan arasında
Sanki duyan yok anlayan yok..
İşte burda duruyorum
Aydınlığa bir selam çakıyorum
Nur un sahibine herşeyin sahibine yöneliyorum
Biliyorum ki
Hiçbir şey benim değil
Herşey emanet
Merhameti Sonsuz Rabbim dilerse verecek
Ol derse olacak
Tevekkül vadilerine tırmanıyorum
Umudun eteklerinde dolaşıyorum
Firkatin narında nur buluyorum
Gecelerin koynuna dolanan ay gibi
Göğün yüzünde çakmak çakmak yanan yıldız gibi
Karanlığa meydan okuyorum
Ve huzuru soluyorum matem kuyusunda
Kurtuluşu buluyorum gecelerin anaforunda
Muştusunu sarıyorum yüreğime
Rüyaların tılsımının
Çiçek çiçek açıyorum
Meltem gibi esiyorum
Ey Rabbim ben mazimi de atimi de sana emanet ediyorum
Değil mi ki kudretin sonsuz
Değil mi ki bir sıfatın El Emin
Yollarım bir şekilde sana çıkar biliyorum
Kudretine hayran olup
Önünde diz çöküyorum..