Web Zaman Damgası

YÜREĞİN ÜŞÜMESİN

Ben adını yazmış iken kapımda ki zillere
Nasıl çekip gittin sen gurbet denen il’lere
Rabbe emanetimsin güvenme ha! Ellere
***Yalvarırım dikkat et o gül benzin solmasın
***Ayda yılda mektup at gözüm yolda kalmasın

Sen gideli ardından çocuk gibi ağlarım
Üstüme yıkılıyor hasret yüklü dağlarım
Uğrunda feda ettim geçti gençlik çağlarım
***Gücün yeterse gel tut zaman akıp gidiyor
***Deme az daha sukut hasret verem ediyor

Dumanı görünmez ya özümde kor’un yanar
Seni arar beş duyum içimde yaran kanar
Gecem sen, gündüzüm sen dil bile seni anar
***Günde yirmi dört saat sol yanımda zikirsin
***Şahidimdir kâinat aklım da tek fikirsin

Bir teselli ararken yazdığım hecelerde
Yetmiş karış kar durur gönlümde yücelerde
Üşüyorsan ben gibi şafaksız gecelerde
***Örtünme öyle kat kat omzun yük taşımasın
***Resmime sarıl da yat yüreğin üşümesin

SAMYELİ der anayım acıma lisan yetmez
Cihan gönlüme dolsa kimse yerini tutmaz
Verseler de dünyayı tek kör tırnağın etmez
***Emzirdiğim helal süt bilirim gitmez boşa
***Ömrümü ömrüne kat yaşa aslanım yaşa

S. SAMYELİ 080.08.2016

*** yüreğin üşümesin ***Harun Yiğit