Web Zaman Damgası

Bir Rüyaya Şiir

İlk toprağı üstüme atan sendin
Üstelik ölmemiştim de...
Babaların kız çocuklarını diri diri toprağa gömdükleri
Günlerden bir gündü sanki
Gökyüzü griydi,
Bu teşbihte bir şey fazla bir şey eksik
Başımı ne zaman kaldırıp emeklemeye kalksam
Geliyor mezarlığa gitme zamanım sanki...
Ne zaman heyecanlansam yutkunuyorum
"Rüyaymış"...
İlk toprağı üstüme atan sendin
Uyu diyen sonra
Öl diyen...
Hortlama diyorsun
Her gün rüyama girip
Hangimiz ölüydü kafam karıştı
Hangimiz kıyıdaki Deniz yıldızlarını kurtarıyoruz
Hangimiz vicdan azabına bulanmamak için
Şarkımızı değiştiriyoruz?
Ölüyoruz eyvallah
Dünyadaki türlü acıların içinde
Fani bir kavuşmayı fani bir biz-kişi
Tekliğe tercih ediyorum evet
Kanatlarını büktüğün yerden öptüm oysa uyuyordun
Uç artık,git buralardan dedim
Pençelerin yırttı da uçtun
Ne zaman bir martıyı uçarken görsem
İçimde hüzün...
Sen beni hiç yaşamıyor sanıyorsun
Öl dedin diye,ölmüşüm sanki ben
İlk toprağı üstüme atan sendin
Ben filizlenmiştim oysa açmıştım
Güneşe merhaba demiştim
Bir traktör lastiğiyle ezmeye gelmiş gibisin
Dallarımı seviyor,öpüyor beni büyüyeyim diye güneş
Onun için seviyorum toprağı
Onun için katlanıyorum bu göğe
Onu görmek için bir gün daha...
Üstüne alındığın için üzgünüm var-ımı


Şimdi kısıyorum türküyü
Sen de susuyorsun

"Dert ortağım olan dertli sazımı
Çalamam diyorum sen çal diyorsun..."

İçimde reklam arası bitiyor
İçimde bir ürperti
Kelime israfı yapmadan seviliyorum
Kelimelerden artık tiksiniyorum Zaten

Bir rüyaya
Bu çok bile şiir
İki bin on sekiz yılı eylülü hava serin
Her tarafı ört gece görmeyeyim bir daha mazi..