Web Zaman Damgası

LEA 5

Lea
Dertler kapımızı çaldı bilinmez bacalardan
Otur yanı başıma şöyle diz dize söyleşelim
Beklediğimiz hal bilir üç arkadaş uzak diyarlardan
Vehim bir hikaye bizimkisi tarihle söyleşelim


Lea
Cehalet padişah olmuş bizim ellere yakıyor
Yadını anlattım bilsin komşular akşam vakti
Mecbur değilsin aşkıma ney dertle inliyor
Çözülecek kör düğüm bitecek sihir seher vakti


Lea
Tomurcuk sarısı açar acılar duymaz dostlar
Yorgun düşmüş moral en dehlizlerde uyku
Gün yakaza yaşanır açılır kapanmış kapılar
Mustafam şiir yazmış akar daim hayat suyu


Lea
Plastik gömlekler giymiş insanoğlu moral eğrisi
Demirden madeni bakışlar diyarım diyarın olsun
Kipalı müminler doldurmuş mabedi insan eskisi
İç alemden doğan sevda sesli bir hayat olsun


Lea
Lea duyarsın İstanbul şimdi beni bekliyordur
Ellerin nerde kucak dolusu şefkatin ümit bakışların
Şeyh galip çağını alıp geldi şiiri anıt duruşudur
Bilmezler senin beni düşündüğünü tutuşmuş dağların


Lea
Adını değiştirip durma kim bilir seni nefesini
Karanfil rengine bürünmüş sün akşama bulaşmış yüzün
Hiç bir pazarda satılmaz arar bulur bela biri
Geçmez akça oldu dün duyulmaz oldu sözün


Lea
İnce kibar tehditti sesin sorunları çözerken
Kaykılıp durdu başın araştıran boz ayazdı gözlerim
Milena ya mektup yazan ben değilim vakit düşerken
Karabasan gibi gelir sorgun düşer tedirginliğim


Lea
Bilirim bu son şarkı çocukluğundan kalma
Ölümlü hayatta saklı tılsım kesik nefesinde
Kafka kaç defa böcek oldu bahçesi talan
Bu dertlerde bulacağız iksiri doğacak can kertesinde


Lea
Biter elbet soluğunu kesen kral edası
Karışır mabetler birbirine ağlar sallanır
Sorgular lejyoner elede tahta kılıç kuru kafası
Adaleti bulmak zor sakalında tel sallanır


Lea
Ey bibi tarihin konuşan solgun yüzü
Bu yıkılmış kale kalıntısında arama beni
İyi konuş dostum dertlerden kurtaran sözü
Yakmayan alevler arasından çağıracak bruno seni


Lea
Bir nar öyküsü açık alnın ince parmakların
Kocakarılar gibi dedikodu yaptılar arkandan yüzsüz
Aldırma insan artığı bu yaratıklar bildiği Allahın
Rahat ol dert etme utanmaz bin bir yüz