Web Zaman Damgası

BU AKŞAM

İşte bu akşam yine sokaktayım.
Adımlıyorum kaldırımları,
Boğacak bu şehir beni,
Bir koşuşturma bir telaş,
Her kes bir hedefe kitlenmiş,
Ben hariç..

Yürüyorum şuursuzca.
Duvar dibinde bir kedi,
Yanı başında yavrusu,
Büzülmüşler,
Belli ki üşüyorlar.
Geçenlerin yüzlerine bakıyorlar.
Ürkek, umutsuzca,
Belli ki bir lokma ekmek peşindeler.

Yürüyorum..
Köşe başında bir ihtiyar.
Başı öne eğik,
Hayata küsmüş, yaşamaktan umudu kesmiş.
Elinde yırtık bir resim tutuyor.
Yaklaştım, selam verdim, yanına çöktüm.
Elindeki resme baktım.
Buğulu gözlerle beni süzdü.
Elli yıl önce ki gençliğim dedi.
Sokaklarda onu arıyorum.
Sonra gözlerinden iki damla yaş döküldü,
Devam etti.

Biz galiba uzatmaları oynuyoruz.
Maçı yöneten ulu hakem bitiş düdüğünü,
Ne zaman çalar bilemem.
Bir varmış, bir yokmuş oluruz dünyadan.
Gelenler gider, yerine yenisi gelir.
Bunu ancak bu yaşa gelen bilir.