Web Zaman Damgası

DELİ

aklı yellere emanet
bir deliyim ben;
felek diye giydiği elbisesi
kırk yerinden yamalı.
düşünmek istemem yarını
düşlerimi kirletemem,
kaç filozof düşündü de
ne halt eyledi diye.
yaşarım kuşlarla,
yaşarım havayla
şükrederim içtiğim suya.

insanların düşünceleri
kelepçeleyemez beni.
bir yağmurla konuşurum
daha fazla anlıyorsa içimi.
bazen
yel değirmenleri kovalarım
tahta başlı atımla;
akşamlar bitmesin isterim;
sevemedim, hiç gündüzleri.

bazen takılırım peşine
özgürce akan nehirlerin,
düşlerimde gezerim onlarla
dünyayı baştan başa;
gün gelir
bir çobanla bir alim
aklımda birbirine
ders verir.
gidip Dekarta takılırım
düşünmediğimde
yok muyum diye.
gün aydınlanınca üstüme
derin düşüncelere dalarım
insanın insanı katline
dualarımda ışık ararım.

dönüp dolaşıp
kürkçü dükkanımda
sebat ederim
kendimi bulduğumda
asarım delilik hırkamı
ve yanarım hayat güneşinde!