Web Zaman Damgası

BİR TATLI TEBESSÜMDE KALMIŞIM

Geçen onca yıllara her dem meydan okuyup
Bastığın topraklara gidip yüzüm sürdüm ben
Sevdanı yüreğime ilmek ilmek dokuyup
Yüzündeki gülüşü vuslat gibi gördüm ben

Şehnaz gülüşlerinde can bulurken varlığım
Kimse görmüş değildir darlandığım, darlığım
Kışları unuttum ben, sen benim baharlığım
Yüzündeki gülüşü vuslat gibi gördüm ben

Ne acıya yenildim ne kimseye baş eğdim
Arşa çıktı umudum bende o aşkla değdim
Ellere hep sıradan sana beydim, ağaydım
Yüzündeki gülüşü vuslat gibi gördüm ben

Sen gülünce yüreğim kalkıverirdi şaha
İçim birden ısınır gülle dolardı vaha
Hep en güzel düşümdün kalma derdim sabaha
Yüzündeki gülüşü vuslat gibi gördüm ben

Ben ki o iki göze koca bir ömür astım
Sen deyip sustuğum da aşk idi yine kastım
Bazen ne çok konuştum bazen de birden sustum
Yüzündeki gülüşü vuslat gibi gördüm ben


Ne geceden korkum var, ne de kaçarım senden
Artık ayrı yaşanmaz can da çıksa bedenden
Dosteli her dakika sevgi dilerken candan
Yüzündeki gülüşü vuslat gibi gördüm ben

*Şiirimi güne taşıyan SEÇKİ KURULUNA ve bir tek hecesine bile olsa göz atan tüm şiirsever dostlar en içten teşekkürlerimle