Web Zaman Damgası

HUYSUZ

Sessiz sessiz yağıyor pencereme hüzünler
Sevdanın ertesidir yürekteki hengame
İstemiyorum desem yaşanacak bu günler
Dudakta usul usul inleyecek bu name
Sonra derin bir sükut dökülecek geceye
Ay kızıla bürünüp yaslanacak Yüce'ye..



Karanlığın hükmüdür artık yürekte süren
Bir ışık huzmesine muhtaç olacak maşuk
Belki deli diyecek bu hallerimi gören
Belki resti çekecek yalanlara her aşık
Yalnızlık darmadağın yatağında yatacak
Yüreğinde saklanan son kurşunu atacak.



Her sazın kendi için bir akordu olurmuş
Kulağını burdukça güzelleşirmiş sesi
Her nehir elbet bir gün kendi yolun bulurmuş
Yolu yokuş olunca tıkanırmış nefesi
Bende kendi sazımı çalıyorum gün be gün
Yalnızlığın koynuna dalıyorum gün be gün.



Sevdanın sırtı terli sildikçe ürperiyor
Boğazında bir yangın yutkunmak ecel sanki
Belki kurur diyerek anıları seriyor
Gözden yağmur indikçe ıslanıyor inan ki
Küflenen zaman değil geçmişin gözleridir
Beni böyle dağıtan hasretin izleridir.



Sabahın üstü açık kabuslarım bu yüzden
Gece sırt üstü düşüp kapaklanınca güne
Bende düşerim elbet vefasız siyah gözden
Üstüm başım çamurlu yollarım onu düne
Gidene el sallarım sızlanmak huyum değil
Bitmiş bir aşk üstüne sözlenmek huyum değil.



Ayvazım DENİZ