"son kuşlarıydı kalbimin bunlar" isimli şiir 29.7.2018 02:23:10 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
kursağımda kalan sevinç midir sılâ geçtikçe büyüyen yaramıdır vakit ciğerimi kör bıçak gibi deşen sonsuz bir sükut mudur yoksa zaman dedikleri
akşam olmaya görsün silinir umutlarımdan göğün bütün mavisi akşam olmaya görsün ay yüzüne düşer b/ölünen uykularımda ki en güzel rüyadır “hiç görmediğim” sensizliğin adına ölüm dedikleri
gözlerimi kısıp ardından baktığım şehirlerin arka yüzünde gölgeme dahi yabancılaşıp kırıldığım söyle kaçıncı yalnızlığımsın kendime bile anlatamadığım
yol ve yalnızlık bir buluşmadır ve çok sevmekle başlar her acı bilesin
uçuruma düşen bir kalbin sesidir artık her nefesim
eksik olmaz hüzün hiç şah damarımızda kime sorsam artık annemde yok bu yüzden mi hep soğuk ve de yorgun ellerim
yerli yersiz bir ağlamak doluyor gözlerime duymasan sen artık görmesende olur
ne günler o eski günler ne dürüstçe sevmek artık o kadar heybetli
sar beni içi kanamış bir türküye içimi deşer gibi bir tütün de sen bas göğsüme
kendi kalbinden önce ölebiliyorsa insan kanatlarını dürmüş rüzgarda süzülen kuşları düşün
düşün ki
son kuşlarıydı kalbimin bunlar
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.