Web Zaman Damgası

YÜRÜ KALBİM

YÜRÜ KALBİM
Hadi yürü,
Ayağa kalk!
Çünkü çok süründün,
İçin hicranla doluydu…
Denizin dalgaları gibi vuruyordu sana,
Kendine gelesin diye felek.
Sen aldırmıyordun,
Ta ki mavi bir kelebeğin,
Gözlerindeki ışığın, milyon kere milyon büyüklüğündeki
Bir atom parçasının,
Yüreğindeki görünmez tellerine vurana kadar!..
Hadi şimdi yürüme bakalım…
Bu güzel dumanlı dağları,
Yeşil ormanları,
Şu yılan gibi kıvrılan ırmakları,
Ufukta mehtap ile sevişen denizi görme bakalım.
Ve gökyüzünden aldığın bu nefes,
Ağaçlarında zümrüt gibi asılan meyvelerdeki tat,
Ne de var?
Hadi yürü bakalım…
Seni bekliyor hayat.
Hele sevmek,
Altın sarısı saçlarını okşarken,
Şu çocuğa bir bak,
Yarınını gör!
Koyuna sokulmak isteyen kedicik,
Nazlanarak havlayan köpek,
Sabah uykusundan seni uyandıran kuş,
En iyi arkadaş!
Bırak artık sürünmeyi,
Sana kartallar gibi yücelerde uçmak yakışır.
Sen hürriyet nedir bilir misin?
Şu dünyanın en yüksek bayrağına bir bak anlarsın:
Bir gün bir delinin kalbi yürüdü,
Yakaladı ayı gökten,
Kopardı yıldızı gökyüzünün dalından,
Koydu ayın önüne,
Bütün dünya diz çöktü,
Al bayrağın gölgesine!

Yürü kalbim sürünmeyi bırak,
Milyonlar bir araya gelse,
Ve atarsa tek,
Anla ki
Yürekler yürüyecek…
Dede korkut ancak o zaman sevinecek!..
Yusuf Yılmaz