Web Zaman Damgası

aşkın annesine...

aşkın annesine..

yüreğim yüreğinin oğluyla
çatışma geçirirken bir nebze
damarım yırtılıyor sokak çocukları gibi
esrarımdan ışık mahzenleri dökülüyor
ek/berrin dua tümseğinde
d'okunmuşum sevdanın dikenlerine
ve günyüzüne çıkmamış bir heyelanla
devriliyoum satır satır cümlelerle
kırlangıcında bir süs kuru çöp misali
avucumun içinde gezinirken
gönüllü bir aşk yaşanıyor

hapsinde bir çukur kazmasıyla
süslü bir vazo gibi
dökülmüş sarhoşane
sefkatle sararken günyüzü görmemiş yüzlerinden
'kışın sonu bahardır'

huzurlu bir ağlayışla
genzinden yakılıyor
sarfinazı bu/kalem/un yüzlere

aşığım viranelerine
ve de yanmışında bir cürmün
kıyısında bir kıyafetle
paramparça bir gönülle
sırlara kadem basıyor
bir pirin abdini giyinerek
göğüslerinde kanterli bir heceyle
binnur bir cümleydi

aşka nazar batıldır
yüreğe ise satıl..
ve kalemi beşirlenen
kelamında dönüşüm geçiren
bir seyri suluktan geçer adımlar
geniş ak yüzlü bir bir yolcunun
yol çizgilerine gebe bir atmosferle

...

ve de kalabalık örtüsünde bir ateşle
düne sela okutarak
cevazı verilmiş bir uçuşun
torbası dolu karıncanın
adli hikayesinde
bir okyanusla
pranga bağlıyor ciğerlerine

kaşarken kendinden ve aşkından
aşka davetiye çıkarıyor
gülü bülbülün annesidir
bülbülse suyun kardeşi
su kurumuş dudakların tanrısı
ve de ölmüş kelebeklerin
tırtılkenki yürüyüşü


ses sevdayı dile getirmeye utanır
dans etmekten haricane
ve ufku geniş bir alfabe
vurulur kokusuna bir güneşle
sukut dirhemle
dirhem dimağla
dimağ bülbülle yazar aşkın annesine...


seni seviyorum...

....