Web Zaman Damgası

HEP ÜZERİNE DÜŞÜYOR KALEMİMİN GÖLGESİ

[ikiyanayasla]“ Her Yusuf’u kuyudan köle diye satmak için mi
çıkardıklarına inanıyorsun Sevgili ?”



Sen zannediyorsun ki
kahveyi orta şekerli içmeyi seviyorum
Asla ! Kahveden nefret ederim
Neden içiyorsun diye sorma
Konumuz bu değil geçelim
Sen zannediyorsun ki
Kalem ile kağıtlara şiir yazmayı seviyorum
Asla ! Kalemden de kağıtlardan da nefret ediyorum
- canları cehenneme hatta ! -
Ben şiirleri
ellerimle saçlarına yazmayı hayal ediyorum
Gamzelerine ve bileklerine …
Ama söylemiyorum
- hiçbir şair söylemez zaten
kimi utandığı için kimi de sevgili şımarır diye -

Aşık diyorum olunmak sana yaramıyor
Kibrini kirpiklerinin ucuna sürüyorsun alelacele
ve kaf dağı masalını dudaklarına ruj diye
Gamzelerin o zamanlarda
ölü çocukların açıkta kalmış cesetleri için
kazılmış kuyuların karanlığına boyanıyor sanki
Elinde kar topu gibi tutarken beni

Aşık olunmak diyorum sana yaramıyor
Gölgeden yapılmış insanlara
- ki gece çökene kadardır ömürleri -
alışık ellerin
Gidenlerle kalanları gözyaşında eşitleyen
yağmur yüklü bulut çizen ellerin
Fantezilere açığım cümlemi
eğip bükerek
kırbaçladı tüm düşlerimi

Aşık olunmak sana diyorum yaramıyor
Kolunu kanadını kırmadan
sevdiğin bir cümle yok senin
inanıp koynuna aldığın
Bu yüzden işte ben
sevişmeyi bir kenara koyup
- çıldırmış gibi hep -
kitapların tenini yağmaladım

Aşık olunmak sana yaramıyor diyorum
Tüm gözyaşlarında el izlerim belliyken
Beni yağmacı yerine koyup
delilsiz
ve izansız yargılıyorsun
Sonra da gölgemde saklanıp
bulduğun her idam mangasının önüne
sürükleyip getiriyorsun

Diyorum aşık olunmak sana yaramıyor
Ben camların buğusuna
- can üfleyip nefesimle -
ismini yazmayı özlüyorum
Sen cam kırıklarını
- uykunda korkutmasın diye -
bileklerimde gezdiriyorsun

Ah Sevgili !
Ben olmasam
En fazla yirmi dokuz harf kadar güzelsin
En fazla dokuz rakam kadar afili
Ama ne talihlisin ki
hep üzerine düşüyor
kalemimin gölgesi !




Özgür SARAÇ / Râzı
13072018Denizli

[/ikiyanayasla]