Web Zaman Damgası

Öksüz boynu bükük kalan düşler

Şiirin dizelerinde akıp gidiyorum
Nehirlerde denizlere akan su misali
Deryalar gibi büyüyen bir hicran
Yağmur olup üstüme yağıyor
Saat ilerledikçe gecenin
Kör sağır karanlığı
Her yanımı sarıyor

Bir dost arıyorum
Sessizliğin tam ortasında
Yalnızlıkta başka kimse yok yanımda
Vefasızlık esir almış
Bir çok insanın kalbini
Kışın ayazı gibi

Bir sokak ötede
Solgun yanan ışık
Dalgın gözlerime takılıyor
Gölgesinde bir ağaç
Rüzgarın esintisiyle salanıyor
Güz misali yaprak döküyor

Aylarda haziran güneş açmış
Her taraf yeşil
Sadece gözlerim tad alıyor
Oysa içim üşüyor
Sanki iki ben varmış gibi
Bir algı oluşuyor yüreğimde

Uzakta bana bakan
Öksüz boynu bükük düşler
Bir hüzün kaplar
Gözlerimin ağırlaşan perdesinde
Alıp beni çok eski yıllara
Ah keşkelerim dağlar büyür yüreğimde