Web Zaman Damgası

UZUN SÜRDÜ BU BAHAR

Tutunacak dal yoksa yerden kalkmak imkânsız!
Halk, helallik istiyor, hem oğul hem kızından…
Silmeye kalkıştı ya, sınırları dört kansız!
Planlarla beraber, dünya düştü hızından…

Unutturdular önce, teşekkürü, mersiyi…
Bir Arap baharıyla, götürdüler Mursi’yi!
Yurtta ters esti rüzgâr, aldı geldi Nursi’yi;
Göz gözü görmez oldu, Afrika’nın tozundan…

Düşmez denen Kaddafi, hem kafa üstü düştü!
Küffarın bombasından, Saddam zaten ölmüştü!
Esat’tı, Esed oldu, halkı bize üşüştü;
Geçilmez oldu bahar, Barzani’nin pozundan…

Biz de girdik son sürat, Arabın baharına!
Bir Tramp’et sesiydi, yandık onun narına…
Tek taşla dört kuş dedik, hesap kaldı yarına;
Bakamadık tadına, baskın gelen tuzundan…

Allah’ım, böyle bahar, hiç arzumuz değildi!
On seneyi de geçti, başlar yere eğildi…
Biraz sert esti rüzgâr, nemiz varsa dağıldı;
Arzda kuruldu tamu, yandık geçtik közünden…

Ankara’nın keçisi, Karaman’ın koyunu…
Birinin kör inadı, birisinin oyunu;
Ülkem ne hale geldi, çözmesi zor soyunu!
Bir fazla olmalıydı, asalet en azından…

Hep kendi kendimizi, azınlığa düşürdük!
Biz eskiden yaz değil, yalnız kışın üşürdük!
Başa gelenlerden ne olduğunu şaşırdık;
Hiçbir şey anlamadık, zamanenin yazından…

Bu bahar umulandan, billahi uzun sürdü!
Temmuz geldi çamurdan başka gözler ne gördü?
Birisi ipi aldı, biri çorabı ördü;
Korunuruz beklide, zemheri ayazından…

Karaman-2018/06

Halil Şakir Taşçıoğlu