Web Zaman Damgası

Öyle Bir Yerdeyim ki...

Bir dal cigaram kaldı
Kibriti olan varmı?
Hüznün yazgısını anlatmak isterim
Dayanacak gücünüz varmı?
Satır satır acıları dile getircem
Dinleyecek yüreğiniz varmı?

Az bekleyelim ayın üstünü
Kapatsın kara bulutlar
Sonra, sonra ben derin bir nefes alayım cigaram dan
Beni dinlerken düşmeyin gaflete
Bilakis
Aldığınız nefesin kıymetini bilin,
Dış görüntüme bakarsanız
Otuz beşlik delikanlıyı yım
Yüreğime bakarsanız
Bilmiyorum sanırım yüzü geçtim
Dipsiz bir kuyuya düştüm
Halen aşağıya doğru düşmekteyim
Kah sağa kah sola değip gidiyorum
Lakin düştüğümün farkında değilim
Her yanım kan revan
Umrumda değil
Acı derseniz
Kanayan tenimin acısı yok
Yüreğimin acısı
Beni benden eyledi
Düşünün hele
Kaynamış bir kazana düşürün kendinizi
Çıkış yok kurtuluş yok
Kazan kaynadıkça
Et bir yandan erir kemik bir yandan
Kıvranıp durumunuz
Naranız
Feryat figan
Avazın çıktığı kadar haykır
Birlerine nini
Birlerine görede
Bırak Kıvranıp dursun acıları içinde
Çaresizlik içinde çare ararsınız
Olurmu lan bu kadar acı
Çekermi bir insan bu kadar sancı
Sonra, sonra yüreğiniz devreye girer
Anılardan bir tutam yapar
İnadına yaşamak dersin
Bir solukta kurtulmaya gidersin
Her yanın yanmış
Elinde kalan sadece
Yüreğin
Dayan ey yürek dayan
Mahşerin alevleri seni alana dek
Kaynamış kazan
Sırat köprüsünden
Kabir azabından daha ağır değil
Kalk silkin ve dik dur
Kaç kere daha yıkılacak bu mihrabım
Kaç yara daha değecek bu
Beyhude yürepime
Doğarmı dersiniz bir gün güneş
Bu yara bere içindeki yüreğime
Şavkı vurumu
Alevler içinde kalan bedenime
Sıkıysa doğmasın güneş
Sıkıysa dağlar güneşe yol vermesin
Sıkıysa ay saklanmasın
Güneş üstüme doğarken
Sıkıysa Dertler beni bırakmasın
İmliği boynuma geçirirken
Sıkıysa yüreğime mı diye sapladığım
Son nefeste gözleri gözlerime değmesin
Dağların dağlarının ardında
Tüm hayaller den
Umutlar dan
Sevdalar dan
Aşklar dan
Acıları dem tuttuğu
Yaralarımız hiç iyleşmediği
Yanlızlık yanımla baş başayım
Kar taneleri içinde
Ufacık bir buz kitlesi oldum
Ne güneşe döner yüzüm
Nede toprağın sıcaklığına
Hayat bana sırtını çevirdi
Ben hayata yüzümü çevirdim
O Kıvranıp durmadı ben gibi
Umursamaz edayla yaşadı yaşattı
Ben ise soğuk ceset
Taneşir taşına konulmayan
Hayatımı keşkelerle heba ettim
Keşkeler keşkelerimi çaldı benden
İnsan ne ki
Hele ben
Belki de kocaman bir hiç!!!
Aynadan bakarken kendime
Belki de bana bakan gözlerim için kıymetli
Belki de sadece ayna için değerli
Buzdan bir kitle im
Bir nefeslik vaktim var
Değerse o zalimin nefesi
Erir suya dönerim
Belki toprakta yeniden can bulurum
Yeniden Filizlenir
Koca gövdeli fidan yada çınar olurum
O vakit o zalimin yanı başında olurum
Dokunamam sarılamam
Ama en azından nefesini soluğunu his ederim
Hey hat
Tahtım bahtım al aşağı edildi
Ağzımda ki tükürüğüm
Mermi olup saplanıyor yüreğime
Dervişin asası olsam
Açılı yüreklere melhem olsam
Günlerden düşen yaş olsam
Kapanmaya yüz tutmuş yara olsam
Bu zalim dünya ya hükümdar olsam
Hali ehvalim den
Habersiz olsam
Beyhude olsam
Ki zaten beyhude olmuşum
Bir vefasız yarin
Yüreğinde


Vakitsiz sözlerin ceremesi çok ağır olur
İnsan o ki hata ve günahı ayırt eden
Zülüm hayvani iyilik insani
Hata kula af kula
Kusur sevdaya af sevdaya...