Web Zaman Damgası

GARDAŞIM

Yağan karlar bir gün erirde
Üşümüş kuşlar uçamaz gardaş
Ellerin ocağında ateş yanarda
Bizim ocağım tütmüyor gardaş

Yoksulluk miras kalmış atadan
Harcaya harcaya bitiremedim
Ömrümü acılarla bitirdim de
Bir tek yoksulluğu bitiremedim gardaş

Cümle âlem düşman oldu yenemedi
Bir tek çok sevdiğim yıktı gardaş
Dumanı tütmeyen ata ocağında
Tek başıma kaldım yüzüm gülmüyor gardaş

Yoksulluk kapıma çakılı demirden mıh
Çok mücadele ettim sökemedim
Nefesim tekliyor ömrüm sonumu
Gelecekten umutluydum gülemedim gardaş

Halimi kimse anlamıyor çaresizim
Bir gardaş’ın yeri asla doldurulmuyor
Elin verdiği lokmalar boğaza dikiliyor
Ektiğim tohumlar yeşermedi, çürüdü gardaş

Hangi işe girsem, gireyim olmuyor işte
Nasibim kısmetim kesilmiş yaşıyorum böyle
Vasıf ta yoksulluk bitmeyen büyük hazine
Halimden kimse anlamıyor anlayan sendin gardaş.

VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU
23.060.2018 CUMARTESİ