Web Zaman Damgası

Mavi Kadın

gönül yat etti derdime
füsun yemiş gibiyim
akılsızlığıma
inilti gibi idi mavilik
bakışırdık saatlerce
görmemişin görmeyişi gibi
uzaklardan seyrederdik
yakın ederdi bizi
gözbebeklerimiz
hayal ve sakin idi
yüzümüzdeki cehre
samimi ve doğru
eğrilikten uzak, mis gibi
temiz bir köy kokusu
mavilik bulaştı göz bebeklerime
uzaklardan yakınıma
bütün samimiyetiyle
gözleri durağan bakışlarla
dikilmişler öylece
yağmuru çiselemesi gibi
sakin ve sessizce
toprağın iliklerine kadar işler gibi
düz ve mat
dudaklar titrer
yerden yükselen semazenler gibi
sırtım da bir kaput
elim de bir de caput
dilek diledim
boş bir dilek ağacından
gözleri de kaymış galeyana
mavilik işte
konmuş deli gönlüme
utanmasaydım sırtım da ki kanburdan
severdim seni
gözlerindekini
el ayaktan çekilme vakti geldi
uzak sevdim seni mavi
matlığına düzlüğüne
deli dalgalarla boğulma vakti
hoş çakal mavi kadın...