Web Zaman Damgası

Anlamsızlık...

anlamsızlık...
kelimelerle düşünmek gibi midir?
renklerle hissediyorum ama
giyemiyor hiç bir kelime
zihnimin yollarında uçuşan resimleri

anlamsızlık...
göğsümde beyaz bir güvercin kelepçeli
beyazın tutsaklığı nasıl da ben...
duvarları yükseltiyor insanlar
yaprak kenarını severken ben
uyuyorlar daha da derin
gecenin soluğunda,
denizin hıçkırığında,
uyanırken ben...

anlamsızlık...
gözlerimin gölgesinde Afrika hep ayakta
saçlarımda Hindistan’ın cılız parmakları
avuçlarımda isimsiz çocuklar sahipsiz
gözyaşının tuzu burnumda
yağmurlar sırtımı bıçaklıyor artık
kalbimin kilitleri son kez döndüğünden beri
en çok acıyı giydiremiyorum kelimelere
önemli değil zaten
kimse okumuyor,
alnına kan sürülmüş cümleleri...

anlamsızlık...
kurşun kovanlarını da okşar yıldızlar
dünyaya namlu ağzından bakma, göremezsin...

anlamsızlık...
aşk, sınır ihlalinden sürülmüş en sabıkalı masum şimdi
ya sen?
yaşıyor mu hâlâ
çocukluğunun hafızasındaki
kuş sesleri?

✒T.Y.