Web Zaman Damgası

kaygılar evi

gece bitti ve dili çözüldü mahremin
matem bir kuş oldu
baba öldü
geçmiş her akşam gittiği yoldan döndü.

ben geldim
omzumda bir kuş
ve geçmişi sırtımda bir çuval gibi taşıyarak
geride eski bir dünya kaldı
avuçlarımı yakan bir masal
haziranın esmer isyanları
ardında yitip giden gözyaşları
hatıralar silindi birer birer
karşımda aşılmaz bir duvar
okunmamış kitaplar kaldı
ve okunmuş kitapların sayfalarında
hayata karşı ölüm şakaları
evreni anlayamayan bir baş kaldı
çocukluk çoktan gitti
hayatın hissedildiği o destan çağı
günübirlik zulüm kaldı

belki bir perde açıldı
belki bir yara kapandı
alaycı bir çocuktum geceleri
uyandırıp uyandırıp geçmişimi
umutsuz sorular sordum
omzumda bir kuş
ben geldim
karanlıklardan yoruldum
ışıklar içinde kayboldum

kaygılar evinde her gece
verilecek cevaplarım vardı
ama kimse bana soruları sormadı
unuttum cevapları.