Web Zaman Damgası

ÇÎĞ TANELERÎ ÇÎSELERKEN TENÎME

Alaca karanlık çökünce şehrimin üzerine
Bahçemden buram buram çiçek kokuları yükselir gökyüzüne
Mest olur şimal
Mest olur zühre
Ben asmanın kanatları altında kitap okurken
Samanyolu kıskanır yalnızlığımı
Çiğ taneleri çiselerken tenime
Ay dede doyasıya öpüyor ruhumu
Hanımeli
Gül
Ortanca hissetmiş olmalı ki bu durumu
Usulca diz çöküp oturdular yanıbaşıma
Sardunya sıkı sıkı sarıldı boynuma
Menekşe hummalı hummalı baktı gözlerime
Ve bıyık altından tebessüm ederek
Yalnız değilsin diye haykırdı petunya
Biz de buradayız
der gibi homurdandı papatya
Açelya içini çekerek
Biz de senin gibi
hüznümüzü sevincimizi yazabilseydik
dedi keşke
Elvan elvan çiçeklerin gülücükleri eşliğinde
Okumak da
Yazmak da bir başka haz veriyor insana
Buram buram bahar kokan
şirin mi şirin bahçemin
Ateş böceklerinin aydınlattığı şiir köşemde
Kırk yıl hatırı sayılan
bol köpüklü bir fincan kahve ile birlikte
Çiğ taneleri okşarken ruhumu
Kalem nasıl gelmesin ki aşka
Hele de gurbetin girdabı genzini yakarken
Mısraların yüreğin bam teline dokunuşu bir başka...

Nafize
8 Haziran 2018
01.11