"GÜNEŞ VE ANA" isimli şiir 16.5.2018 23:43:45 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
GÜNEŞ VE ANA Bende güneşle birlikte batıp sabah çıksam, Dolsam, gece beklenmedik iyiliklerle, Açsam, açılmadık kapıları, Dindirsem sızlayan yürekleri, Herkesi kendimiz gibi değil, Kendimizi herkesin yerine koyarak Sevsek…
Ne söylerse söylesin, Tavşan gibi bakmalıyız, Sessiz derin ve ürkek! Hiçbir duygu aşk kadar güzel olamaz. Hiçbir şer toprak kadar nefis kokamaz…
Ne çok ağlamış, Ne çok gülmüşümdür. Ama hiç biri, Bir ananın sıcak nefesi kadar etmez. Çünkü onun yüreğinde, Geceleyin mavi güller açar! Çünkü o güneşle birlikte batıp, Sabah beklenmedik iyiliklerle doğar. Işığı kapanan kapılara anahtar, Sızlayan yüreklere mehlem, Sessiz çığlıklara umut olur. Çünkü o anadır. O kadındır. Çünkü onum yüreğine her gece, Güneşle birlikte Sevgi dolar… Yusuf Yılmaz
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.