Web Zaman Damgası

Beni Bu Şiirle An..!

Birgün ateşe düşerse kelimelerin
Tutuşup dizelerin kavrulursa aşktan
Kül olup savrulursa sonsuz sevinçlerin
Bulut olsunda gözlerin damlasın o an
Sende beni bu şiirle, bu şiirle an..!

Dar bir sokağa hapsolursa hayallerin
Kurtulamıyorsan, nefes alamayorsan
Vedalar dolduruyorsa koynuna şehrin
Hasretin yükü ağır geliyor taşıyamıyorsan
Sende beni bu şiirle, bu şiirle an..!

Teslim oluyorsa günahlara bedenin
Düşünmeden yaşayıp da boş veriyorsan
Yüzünü güldürecek yoksa sebeplerin
Her şeyin anlamsız, boş bir laf gediği an
Sen de beni bu şiirle, bu şiirle an..!

Gülmeyi unutursa acıdan gözlerin
Kirpiklerin d'üşüyor ise ıslanmaktan
Hüzün ile kaplanırsa yüzün ellerin
Çaresiz, başının öne düştüğü bir an
Sende beni bu şiirle, bu şiirle an..!

Yalnızlığı ezberlerse canım sözlerin
Beynini yorarsa duvarları anlaman
Karışırsa gecelerine gündüzlerin
Karanlığın içinde kaybolduğun anbean
Sende beni bu şiirle, bu şiirle an..!

Yıllar bir bir yakarsa taze günlerini
Olursa gençliğin yaşanamadan ziyan
Getiremeyeceksin giden dünlerini
Aynada çizgilerini gördüğün her an
Sende beni bu şiirle, bu şiirle an..!

Sorarsan kendine hesabını geçmişin
Soluyorsa artık güllerin açamadan
Toprağa bakıyor ise renksiz gözlerin
Perdeler üzerine kapandığı son an
Sende beni bu şiirle, bu şiirle an..!