Web Zaman Damgası

Gönül Dostum Kazim Gül’e

Gönül Dostum Kazim Gül’e

Bakarsın bir gün yine çıkıp gelmişim
turna kanatlarına yükleyip hasretimi
olur mu olur, olmaz deme sakın
gözlerimde nazlı bir bahar
dudağımda gönül türküleri
günaydın demişim dostlara, gülaydın demişim
düşmüşüm yüreklere bir tomurcuk gül gibi

belki bir sabah bakarsın yine beraber
bir bulut çizmişiz Munzur’un göğüne
dudaklarımızda o eski ıslık
yaylalara çıkmışımız halaylarla, türkülerle

olur mu olur olmaz deme sakın
bakmışsın çiçek açmışız saksılarda
kırlarda sarmaşık olmuşuz
ikimizin yüreği ile sevdalanmışız
sarılmışız bir gelin çiçeğine
yeni doğmuş bir bebek gibi
yeniden gülümsemişiz dünyaya
yeniden merhaba demişiz hayata

olur mu olur olmaz deme sakın
özlemlere kar yağınca gönül dağlarında
yine beraber çıkarız yaylalara
Erzincan’a ineriz, Caferli’ye çıkarız
keklikler ötünce yamaçlarda
sevinince dere suları

olur mu olur olmaz deme sakın
bakmışsın bir gün çıkıp gelmişim
sarılmışız kırk yılın hasretiyle
gözlerimizde iki damla duman
yeni bir güneş alıp dalımıza nar gibi
düşmüşüz yola
bir ben bir de sen
yorgun hayatlarımızın akşamında
üşüyen yaralarımız
saçı ağarmış umutlarımızla
dertleşip gitmişiz kolkola

unutmam seni
sen gönül dostumsun gülüşü gül kokan Kazim Gül
yüreğini yazamadığın şiirlere sakladım
şiirleri yüreğime
unutmam son sözlerini, gülen gözlerini
her gece bir mektup yazarım sana
atarım bulutlara, rüzgarlara, yağmurlara
unutmadım korktuğumuz geceleri
okuduğumuz kitapları, gezdiğimiz yerleri
yediğimiz dayakları babalarımızdan

görmesekte biribirimizi, duymasakta
buluşuruz bir gün gönülden gönüle giden yolda

üşüyorsun belki şimdi
unutma dostumsun sen gülüşü gül kokan
her zaman açık gönül kapım

....
sen öldün
beni de öldürdüm
yüreğime gömdüler seni

Nuri Can