Web Zaman Damgası

YEĞEN-II

Şaşırtınca Allah, bir kez kulunu;
Karı boşattırır bekâra yeğen…
Bu zor günler alır, sırttan çulunu;
Düşürür insanı, efkâra yeğen…

Allah’ın vergisi, şu gülistanı;
Cennet gibi yeşil, canım Bostan’ı…
Dost ile düşmanı çok iyi tanı;
Sonra gelmez sana hiç sıra yeğen…

Layık olmayanlar girmiş Bostan’a!
Yıllardır söylenen dan/din, dastana…
Önce hoca, sonra bir sürü dana;
Bostan’da açtılar, hep yara yeğen…

Hoca kaçtı, sanma bostan boş kaldı!
Köşe başlarını, danalar aldı…
Sorma, bütün Bostan virane oldu;
İş, işten geçti ya, kaç para yeğen…

Hacı ile hoca, kol kola geldi!
Beraber ıslanıp, beraber güldü!
Biri ordu, biri, yurttaşı böldü;
Sonra kopardılar yaygara yeğen…

Bütün ümitlerin, bir, bir sönünce;
Başladığın yere tekrar dönünce…
Herkes çekilirken, kendi önünce;
Göz yumarsın bozuk, ayara yeğen…

Karaman-2018/05

Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Niyetleri neydi, Aklım ermedi!
Hiç kimse bu kadar zarar vermedi
Tüm "yedi düvelden" bile görmedi
Böyle bir talanı, Ankara yeğen................................................................................yargızede