Web Zaman Damgası

dondur'ma

saçlar sonbahar
bakışlar kış
gözler kuş uçuşunda
bırakıldığı bir an'ın
hatırlanmaya mahkum kıyısında


mevsim
yaz hazırlığındayken
son gribini atlatıyor hafiften


bavuluna sığacak kadar yaz al biraz
dönüşün muhteşem olsun diye
gidişine adımı yaz


ki ellerin bahar
teninde ben'ler açarken
ruhuna uyacak her iklime
uyanacak düşler biriktirdim
umut satıcısı vaatlerden


yazmaya yazmaya yazmayı unutmuş bir kaleme
yaz ile mayalamaya çalışırsam şimdiden
yön hissini kaybetmiş bir arının rengine aldandığı yapay çiçekten
ne taşıyabilirim ki p'eteğine


yaz bunu bal özüm
mayısta çırpınan kelebek uçuşum
tadı damakta baki
belli belirsiz ilk öpücüğün gamzesinde açan pembenin
utangaç ayıbı olsun
masumiyetin


gel,
yaz ile


sen dalga ısmarla
ben,
dondurma


kumlara uzanırız
güneşe gözlük takıp
köpükler kitap okur


pembeye dönen harflerin
kırmızı çevirisiyle


yana yana
döne döne


sonbahardan kalma saçların
dolanıp

bileklerime..