Web Zaman Damgası

MANDEViLLA ÇiÇEĞiM

Mandevilla çiçeğim
Sarı pempe rengine dem olduğum
Lavanta kokusuna bayıldığım
Derdimi söylesem feveran edersin
Bahçende de olsam hasretimsin
Hep sarfınazar edip gidersin
Yollarını boşuna mı gözledim
Hüseyni taksim ney sesini
Altın gülüşlü yay gamzelerini
En çok da mavi gözlerini özledim

Mandevilla çiçeğim
Yangısıyla gam dolduğum
Narıyla kavrulduğum
Hasretin çekilir gibi değil
Kumrular gibi özledim seni bir gel
Oksijen tüpü ol, dol ciğerime
Her nefes taze can olsun
Tükenen bedenime

Mandevilla çiçeğim
Yağmurunda sel olduğum
Güzelliğine sırılsıklam olduğum
O sağanak yağmurdan
Sonra mı açtı öyle o mavi gözler
Yanağında pempe çiçekler
Gamzelerinde billur damlalar
Gökkuşağı olmuşsun yanıyorsun
Rengarenk parlıyorsun
Gözlerimi kamaştırıyorsun

Mandevilla çiçeğim
Güzelliğine del olduğum
Bahçesinde el olduğum
Uçtu gitti başımdan
Aklım ince beline dolanıp
Zülfün teline bağlanıverdi
Başka düşünce uğramaz
Beynime gözlerin çivilendi
İnanır mısın?
En güzel şiirimi sana yazdım
Yinede anlatamadım güzelliğini
Sade zarif ve özelsin
Sen tüm çiçeklerden güzelsin
Ve en güzel güllerden de güzelsin

Mandevilla çiçeğim
Saçlarına bel olduğum
Gözlerine mil olduğum
Bulunmaz bir ipek midir saçların
Yoksa masmavi okyanus mu gözlerin
Seçkin bir nezaket ve incelik
Rabbimin verdiği güzellik
Haddimize mi be begüm
Bana mı kaldı seni sevmek
Bana mı düştü kurbanın olmak
Ben mi bağışlamalıydım sonsuzluğu
Ben mi yaşamalıydım onsuzluğu

Mandevilla çiçeğim
Gözlerine ram olduğum
Saçlarına esen sam olduğum
Hicranlı bir veda mısın?
Bir gün tüm hayallerimi çalıp
Yüz üstü bırakacak mısın?
O acı sonu hissediyorum
Kovulmadan gidiyorum
Neme gerek diyemesem de
Varsın seni seven sevsin
Sen benim onulmaz derdimsin...