"Ey fani" isimli şiir 25.4.2018 00:15:50 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Ey fani! Ben benim deyip’ de, övünme kendinle. Gün gelir sen de çaptan düşersin, şaşarsın haline. Yemini kaptıran kumru olur bakarsın boynu bükük güvercine. Ve üzülürsün. Düşer başın, yan yatmış omzunun üstüne.
Ey fani! Hani nerede örnek aldığın, zenginliğiyle övünen o Karun. Nerede şu Babil in, asma bahçeli sarayları altından konakları Sen sarayım var dersin övünürsün. Bak etrafına! Ne Karun kalmış, ne Babil in asma bahçeli konakları Ören olmuş sahipleri yok ortada. Sen hala, cebini doldurmakla meşgulsün.
Ey fani! Git bak, şu mezarlıklara. Yatacak yer bulamazsın, ölsen kendine. Kucak kucağa yatar gibi yatmakta, bu dünyayı beğenmeyenler. Kiminin başında iki mermer Kimininkinde taş bile yok, garipliğinden Amma var olan yatağı topraktan yorganı topraktan hepsinin.
21 Nis. 18 Ahmet Yüksel Şanlı er
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.