Web Zaman Damgası

SAHİLİNDEN SINIRINA TÜRKİYE

KARADENİZ SAHİLİ

BEYKOZ 'dan KOCAALİ 'ye



Poyrazköy’den görürsün uzaktaki feneri.
Cam ustası döndürür, Öğümce’de çubuğu.
Deresi, deniziyle BEYKOZ’un gözde yeri,
Riva’ya da takmalı mavi nazar boncuğu... ---------- H.Aydın AKÇAKAYA


Hakiki ŞİLE bezi; tezgah altı bilesin!
Feneri hem müzedir, hem de bir dünya devi.
Ağlayan Kaya 'sının gözyaşını silesin,
Cilalı Taş Devri ’nden hatıradır ilk evi… ---------- Süleyman KARAMAN


KANDIRA’lı, yoğurdu toprak kapta mayalar.
Kefken, Kerpe, Cebeci her biri düş bahçesi.
Dalgaların dövdüğü mahcup Pembe Kayalar;
Karadeniz koynunda, sanki altın külçesi. ---------- H.Aydın AKÇAKAYA


Denize küs KAYNARCA! Ne liman ne barınak!
Tarımla hayvancılık, halkın gelir kaynağı.
Fındık, pancar yorsa da; çalışanın alnı ak,
Tavuğundan menemen, ineğinden kaymağı. ---------- Süleyman KARAMAN


Akın akın dünyayı çekiyor kendisine,
Acarlar Longozu’nun nadir su menekşesi.
Kamp yapmak istiyorsan koş Maden Deresi’ne.
Mert, yiğit İpsiz Reis, KARASU Emice’si. ---------- H.Aydın AKÇAKAYA


Melen Çay 'ı doyurur susamış İstanbul 'u.
Fındık, süt, bal, yumurta işindedir ahali.
Göçte sırtlayıp gitti yetim, yaşlı ve dulu
Işıklar içinde ol daima KOCA/ALİ! ---------- Süleyman KARAMAN


-2-