Web Zaman Damgası

EN SEFİL ÇİÇEĞİM...

Zaman yalpalıyor
Ve o alçak düşüş.
İstikamet aşkın sunumunda huzur
Densizliğin de mihrabı
Hele ki özlemin tefekkürü
Bir demde bir de neminde yüreğin
Asalet dolu rahlesi
Ne ise öykündüğün.

Şimdi tut ellerini yalnızlığımın
Boyumdan büyük bu aşka
Kıyarken densiz gidişat
Hakkın nezdinde
Var mı ki sureti hüznün?
Deli fişek yürekler cumhuriyeti,
Taban tabana zıt
Aşk ve ölüm
Oysaki dirildiğime kaniiydim
Her yoklukta varlığa
Tamah ederken zulüm.

Şimdimi mimledi kader
Dünüme kefilim ezelden
Yarına Allah kerim.
Sure tadınaymış aşkın nüansı
Yoklukmuş vazifesi
Karaladığım altı üstü şu üç beş şiir.

Derledim yüreği
Kardım da ömrün hicvini
Düne tebessüm bıraktım
Yarına ümidimi
Sonlarını tehir ettim ayrılığın
Kayda değer ne mi kaldı,
Demenin zikri bile aykırı
Hele ki; kanayan yaranın tutuklu kaldığı.

Külliyen yalanmış aşk demenin meali
Aslında sevmenin şaşası
Gidip de dönmeyenlere
Söyleyeceğim ne ilk ne de son
Hele ki yüklenmişsem bunca acıyı.
Yadigâr dünümden bunca kıta
Başını bağladım ne de olsa ömrümün
Hem de ne için?
Meziyet bildim bileli sevmeyi,
Ağlayıp durduğum bozduğum her yemini
Gel de bana sor
Dervişin fikrine tamah eden zikrini.

Ölü notalarım var
Şarkıdan damlayan;
Söylenmedik cümlelerim var
Hem de muhatabı çok yakınımda
Yine de korkularımla yaşamaktayım
Bir de baş koymuşsa insan
Mutluluğun çalıntı kastına.
Ayrık otlarından en sefil çiçeğim
Gülüp gülmediğim ne malum
Hele ki içimi titreten varlığın.

Kopup geldim dalımdan bir bahar vakti,
Dikenimle ihya ettim içimdeki
Derbeder elemi
Varlığım yokluğunun muradı
Yokluğun kadar yoksun bırakıldığım
Her günü işlerim de bir bir
Sadece bir şafak vakti
Gelse de alsa beni dediğim
O hoyrat zikir.

Tokadın deminde gemlediğim arzuları
Notaların kahrına kapıldım yine
Bir gece vakti:
Ne doyduğum ne duyduğum;
Ne sorduğum ne de yanıldığım;
Ölümün perdesini çekmeden
Ben çoktan temaşa ettim
Mahşerin kapısında
Kundaklanırken mutluluğum
Gelip de gitmeyi şerh düşenlere
Aslında söylenecek son sözüm.

Bir geceyi bir de yürekte açan çiçeği
Yok sayan ahvalime niyazım
Dedim ya;
Mahzun dalından koparılmış
Bir çiçeğim;
Gülüp gülmediğim değil sadece
Gülümsememe bile sensin sebep
Ölümüne sevmeyi öğrendiğim
Aşkın tabusuna yasladım başımı
Gözlerimi alamazken meçhulün resminden
Ne de olsa fıtratımda
Saklıyım:
Hem de gizemin ta kendisi.