Web Zaman Damgası

GENÜL İLE HASBİHAL-(-3-)

Yazdığı sözlere, itibar etme
Kanatır yarayı, canan dediğin
Sen onda bu aşkı, bir daha tatma
Giydirir karayı, canan dediğin

Sanırsın değişti, güzelin huyu
Daha vermez sana, bir bardak suyu
Sen onu boş ver de, aldırma uyu
Yıkar bak sarayı, canan dediğin

Seni anlaması, mümkün mü onun
Gönül kâbe’sine, dönüktür yönün
Senin de bir hüsran olmasın sunun
Açarken arayı, canan dediğin

Onun için her şey, çoktan bitmişse
Kara vicdanlıyı, rehber etmişse
Gece gündüz, peşinden de gitmişse
Kaybeder sırayı, canan dediğin

Doluymuş gönlünde, sevgiyle kiler
Yapmacık tavırla, gözyaşı siler
Kandırdım sanarak, nasıl da güler
Yakarken çırayı, canan dediğin

Ellerin sözüyle, kırdı bak seni
En ufak üzüntü, duymadı hani
Düşünmez ki bir an, bu Dünya fani
Ne bilsin Giray’ı, canan dediğin

Onun verdiğiyse, sadece çile
Gözel söz, naz, cilve, hep işi hile
Başın alıp gitsen, aldırmaz bile
Sormaz ki harayı, canan dediğin

Bu yürek ram olmaz bir daha sana
Öfkem devleşiyor, her geçen an’a
Hiç şansım olmadı, güzelden yana
Çalamaz curayı, canan dediğin

Lüzumsuz uzatma, yazmaya değmez
Sanma senin için mutlu gün doğmaz
Sendeki bu yürek, boynunu eğmez
Bozdu bak töreyi, canan dediğin

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık Lüzumsuz

ETEK YAZILARI

GİRAY: Kırım hanlarına ve han ailesinden olan prenslere verilen unvan
HARA: Nereye
CURA: 1. Mızrap ile çalınan iki veya üç teli olan halk sazı.
TÖRE: 1. Bir toplulukta benimsenmiş, yerleşmiş davranış ve yaşama biçimlerinin, kuralların, görenek ve geleneklerin, ortaklaşa alışkanlıkların, tutulan yolların bütünü, âdet: