Web Zaman Damgası

Nereden geliyor?

Fıtrata yerleştirilen aşk nereden geliyor?
Bence....
Bu yolculuk Adem ve Havva’nın yaratılmasıyla başladı
Hz Adem insanlığın hilkat sebebi,
Yaşadı imtihanın en çetinini,
Kaybetti şeytanla mücadelesini,
Ve Rabbinden uzaklığın adresi olan dünyaya gönderildi..
....
Heyhat!
Ödemesi gereken bir diyet vardı
Dünyanın bir ucuna bırakmıştı canının parçasını
Sahi eğe kemiğinden yaratılmamışmıydı biricik Havva’sı?
Candan öte canandı
Pare pare yürek yangınıydı
Cigerini parçaladı aşk acısı
Divane etti bu ayrılık!
Yandı..
Yandı..
Yandı..
Aramadığı yer kalmadı
Kuşlara ağaçlara dağlara Havva’sını anlattı
Acep bir gören var mıydı?
Bu yaraya merhem yaratılmışmıydı?
Adem’e dünya dardı!
Dünya zindandı!
Cennetten sonra nasıl zindan olmasındı?
Bir de aşk ateşi,ayrılık acısı, vuslat sancısı çıkmıştı!
Sargılara sardı dertli başını
Havva’sı yanı başında olsaydı!
Cennet vatanına duyduğu gurbet sancısı belki biraz azalırdı
Gurbet hüzünlü ,gurbet kavurucu, gurbet acı
Kavuşmadan vatanına bulamazdi bunun ilacını
Hz. Adem dertli,matemli ,acılı
Olmuştu yıllanmış bir çınar ağacı
Izdırapla yüklüydü herbir dalı
Yağmurlar bile serinletemiyordu aziz başını
Yoktu Havva’sı
Yapayalnız bir başına kalmıştı..
Gündüzleri gecenin koynuna doladı
Bulutlar kapkaraydı matem yağardı
Ey benim hilkat sebebi babam!
İlk Peygamberim!
Acın ne kadar da yürek parçalayıcıydı!
Kainattaki varlıklar ne yapsındı!
Dua dua ağlamaklılardı..
Ellerinden gelen başka birşey var mıydı?
Zaman herşeyin ilacıydı
Zaman getirecekti Havva’sını
Zaman saracaktı bütün yaralarını..
......
Hz Havva ..
Yoktu yanında goncası
Ağladı..
Ağladı..
Ağladı..
Ağıdı meleklerin yüreklerini yaktı
Hasret acısı, vuslat sancısı, meleklerin gözyaşlarına karıştı
Hüzün deryasında çırpındı çırpındı..
Ama içindeki azim ve aşk sanki cennetten inmiş yıllanmış bir şaraptı!
Sanki azminin ve aşkının şarabını yudumladı
Bir an dahi olsun yılmadı!
Aşk acısını her öğüne katık yaptı
O anaydı,eşti, yoldaştı, sırdaştı,hayat arkadaşıydı
Göz nuruydu, elmastı,yakuttu, pırlantaydı!
Hz Adem’in gönül yarasıydı..
Cennetteki hurisiydi ..
Güzeller güzeli aşk deryasıydı!
Aman Allahım! O nasıl bir güzellikti!
Bütün güzeller güzelliğini ondan almıştı
Çünkü o cennet hatunuydu!
Huriler bile Onun yanında sönük kalırdı
Cennetinde dünyanın da biricik anasıydı!
Havva Ademsiz napardı?
Koca dünya Onu da yutmaz mıydı?
Ademini bulmalıydı
Geceyi gündüzü yol yapmalıydı
Çünkü bu acı dayanılmazdı!
Lime lime etmişti canını
Ah bir kavuşsaydı Ademine!
Dizlerine başını koysaydı
Ellerini öpüp yanağına bassaydı
Hayaller başucunda ..
Arzuhâli ruhunu rahat bırakmazdı!
Aradı aradı yıllar yılları kovaladı
Ah anacığım bu acıya kalbin nasıl dayandı?
Yaşanılan aşk acıları,hasret sancıları evlatlarına senden mi miras kaldı?
Sendeki sabır nasıl bir sabırdı?
Kimbilir kaç yüzyıl ayrılık canını yaktı?
Tebriklere şayan sabrın,metanetin!
Melekler öpsün tertemiz pak alnın!
Dert yüklü, keder yüklü,hüzün yüklü bir şekilde yıllar yılları kovaladı..
....
Asırlar sonra o hasret Arafat dağında vuslatla sona erdi..
Ve..fıtrat nesillere bu ulvi duyguyla artık hazırdı....