Web Zaman Damgası

Yaşıyorduk..!

[ italik ][ikiyanayasla]Haylaz çocukluğumuz mazide kaldı
Ne o içli çörekler var tadımda, ne de topu bahçeye atarsanız topunuzu döverim diyen Nusret amca
Yuvalarına koşar adım giden karıncaların telaşı vardı heyecanımızda
Alt tarafı mutluyduk, alt tarafı yaşıyorduk kendi dünyamızda..

Büyümeyi düşünüyorduk bazı zamanlarda
Yirmi iki olsak ne olurdu mesela
Ya da otuz iki
Ya sonrası?
Sonrası yoktu...
Alt tarafı mutluyduk, alt tarafı yaşıyorduk..

En fazla saklambaçta kaybolmuştuk
Henüz kendimize uğramamıştı yolumuz
Ne yaparsın işte çocukluk
Gün batımınaydı buruk vedamız
Alt tarafı mutluyduk, alt tarafı yaşıyorduk..

Yanlış gidenlerin ardından koşmaya başlamamıştık henüz
Her yeni gün yine yeniden bir aşktı
Ateşi bulmamıştı henüz gönlümüz
Çamurla oynamak çiğnenen tek yasaktı
Dedim ya daha çocuktuk
Alt tarafı mutluyduk, alt tarafı yaşıyorduk..

Gözlerinde inkar yoktu aynaların
Küçük hesaplara yer yoktu
Matematiği basitti beş taşın
Yamalı yalanlar soğuktu
Üstü parçalanmamıştı henüz insanlığın
Ne de güzel çocuktuk
Alt tarafı mutluyduk, alt tarafı yaşıyorduk..


“Evet Hayır” sadece bir oyundu televizyonda
Mehter marşıyla başlayan,İzmir marşı ile sonlanan
Pencerenin önünde donan minik kuştu çok zaman üzüntümüz
Kalbimiz kırılmayı keşfetmemişti daha
Dedim ya alt tarafı mutluyduk
Alt tarafı yaşıyorduk..

Sonra küçüldü birden dünya
Her yer ışıklarla doldu
Her ışık başka bir karanlık saçıyordu
Evet sustu, Hayır noktayı koydu avuçlarımıza
Hazin sondu bu kurtulamadık
Alt tarafı çocuk kalacaktık, alt tarafı yaşayacaktık

Üzgünüz başaramadık
Büyüdük galiba..!





[/ikiyanayasla][ /italik ]