Web Zaman Damgası

DOST GANDAŞ

Bir muhabbette dinliyordum kendimi
Dost neydi
Bir demli çayin bugusunda
Soframa gelen misafirdi
Bir sicak eldi geçmişten uzanan
Güven dolu hisdi
Oysa tek kendimi almıştım yanıma
Birde iç sesimi
Dost neydi
Acı çekerken yüreğin
Gözlerine sığındığındı
Avuç dolusu sevinçlerinle
Bir güvenli yürekti içine sığacak kadar büyük
Belkide bir gülümsemeydi
Yillar öncesinden gelen
Kulaklari sagir eden
Ellerinden tuttugum
Varliginda savruldugum
Umutdu
Zaten dost demek
Iki bedende ayni kafa degilmiydi
Dostluk yoldaşlik degilmiydi.
Sevmenin gercegi bu demisti
Bizi ayni düste gercek ederdi.
Dostluk
Yüregiyle birlik
Bilegiyle erkek demekti
Bu dostluk bir bilinmeze götürecek
Turanda birleştirecekti
Dost iki ayri bedrnde tek yürekti
Bildim dost sendin birde ben
Sevgiydi ayni düsde birleştiren
Yoldasligimizdi.

NOGAY TŪRK