Web Zaman Damgası

Karanlığına muteber bir gölge

imkansız bir düşe dört mevsim güneşler gezdirdim
ki karanlığın ilk müşterisi bendim !


I.

Sessiz bir cümlenin sonuna terkedilmiş bir özneyim
çünkü
yalnızlığımın sesi yoktu sevgilim

yanında yalnızlığımı gezdirip
yüreğinin arkasında duran benim
şehrin bütün seslerini yitirdim
içimde arafta kaldı bedenim
ve ben yıllardır gözlerinin rengini bile görmedim

Hadi
Şehrin karanlığında uzat elini yüreğime
iyileşsin kanayan yerlerim !



II.

Geceydi

Bir düş öncesi belki
belki de bir yalnızlık arefesi

uzak şehirlerin sesini duyuyordum
kırılgan ve ürkekti
oysa
Bir bardak çay sıcaklığına gebeydi
Düşlerinden vurmuştu asal bir cinayeti
ve artık
ellerime de kan bulaştı sevgili

Ey
nefesi bana yakın ,
gözleri bana uzak olan
ruhuna ömrümü vaadettim
gör bak
kıyamet kaderim olacak

Hadi
Bırak bedenimi karanlığına
Tenhalığını en iyi ben bilirim

Ey
gözlerini yoluma serdiğim
uzat ellerini
ki ,
sen tutmazsan evren yanacak


Esra ..

25 mart 2018