Web Zaman Damgası

ŞİİR BİTMEDEN...

Şimdimi ertele:
Kınında hale,
Yüreğinde donatı
Kebirinde aşka hitap eden
Janjanlı söylemler biriktiren,
Hitabesinde ömrün
Demle derdimi.

Aşkın şeceresinde
Dününü örseleyen beyitlerden ırak
Bir mihrap edin.
Düşkünlüğüm aşka ezelden;
Ufkum hepten sarı saçların doğuşunu
Müjdeleyen ıstırap kadar da ısrarcı
Hadi ört üstümü
Bilinmezin sihriyle.
Boya cengimi mavi ile
Debdebeli ahkâmları kutsarken şeytan
Bir kanat meylederim Tanrıdan
Düştüğümü görmeden
İlahi sancımı kabullenmişken
Bir beyit ısmarladım madem
Geceme.

Gece gözlerinde hüznün
Aykırı kimliğime toz kondurmadan
Şehla bakışlarını ufkun zedelemeden
Gidebildiğim kadar gitmeliyim:
Dönüşü olmayan
Hüznün atmadan benzi beti
Derlediğim bedellere göz süzmeliyim;
İfşa olan yankısında
Aşka Huda kadar değer katan
Duyguların
Ara katmanlarında
El versin vermesin ahvalim
Rızkımı böldüğüm
Şiirlere serdiğim bezginliğimi
Yok sayıp
Haykırmalıyım kendimce.

Sessizliğimin dili madem
Bunca matemden
Alacaklı kelamın
Surunda bir yangına meyleden
İçimin efkârı
Salkım saçak imgelerin tadına varmadan
Heba etmişim nasıl ki ömrü
Paye verdiğim sevgiden
Haz etmeyen kininden, kirinden arındığım
Gölgelerin boyutsuz tedirginliğinden
Alıp da ağzımın payını.

Ödediğimi değil
Borcumla mükellef,
Bir perdeden
Gözetlediğim evrene
Çektiğim restten de nasiplendiğime
Vakıfım,
Arındığıma binaen
Ar bildiğim rotamda olmaz ki kaygım
Kayda değer bir mevta olmalıyım
Şiir bitmeden:
Bitse bile
İnancım bir sonrakine
İçimde kaynayan mısralardan
Dünyalar ördüğüm sicilim:
Biraz yalnız biraz acılı
Fazlasıyla doğurgan hüznün
Basılmadık gam teliyim
Hicabın da ta kendisi,
Sevdanın nazarında
Bir zerre kadar da olsa takatim.