Web Zaman Damgası

DİNGİN RUHU YALNIZLIĞIN...

Şimdinle yüklüyüm, yükümlü…
Yüksündüğüme kefilim:
Dirayet, sancı ve acı.
İçimi bitirdim bu gece
Dışımda soluk rüzgâr.
Yarınımı yitirdim dün
Ne de olsa öksüzlüğün tahtında
Defolu bir faniydim.

Sığındım gök kubbeme
Sığdım sığalı cübbeme
Sarıldığım değil kundaklandığım idi
Yerle yeksan edene biat
Aşkın hüküm sürdüğü kâhin fıtrat.

Güdümlü insanlar belki Tanrısız,
Sözcüğü kayıp mısralar
Nasıl da ikrarsız.
Salkım saçak beyitler:
Takriben adam boyu.
Yanlı yansız öfke
İşte iblis ve elleriyle yoğurduğu.

Gök delindi ansızın
İrin aktı kan aktı.
Yer yarıldı belirli belirsiz:
Gömüldü insan gömüldü vicdan
Rükûsuna sahip çıkan melek ve masumiyet.
Devrildi sureler,
Tapınan münafıktı yine kendine.

Sur üflendi bir anda
Ölümü giyinen fani
Öldüren zulmün kehaneti
Aşkın biat ettiği
Deli eksenin fevri asaleti.

Öl, dedi melek
Ölümle yer değişen nefis.
Sus, dedi ezkaza yürek
Sevip de alalım boyumuzun ölçüsünü.

Diri yüzü hayatın
Dingin ruhu yalnızlığın
Deli bir paye edindik madem
Hadi, çekip gidelim
Çekip de sürmeyi gözünden adaletin
Sığınalım elimizden geldiğince:
Önce kâfir bir düş’e
Mizacı kayıp hangi kıstas ise
Serilelim elden geldiğince
Yoldan çıkan değil de
Yola sokmaya beceremezken vicdanı
Öldürelim daha ve daha:
Dahi anlamında hangi belirteç ise
Sıkalım ümüğünü
Sokalım gözüne gözüne kaderin:
Benim senden alacaklı, demenin meziyeti mi
Yoksa?

Hani şairin kanayan kaleminde?
DNA örneği alıp imgelerden
Tehdit edelim yerli yersiz,
Tetiği basılı tutup
Öldürelim şairi
Alırken tadını nefretin ve yerginin
Yaralım gönül gözünü bir anda
Yerelim alabildiğince.

Olur olmaz hangi şiir ise
Yine tehdit edelim gıyabında
Öykünsün bakalım yeni bir şiire
Sanki yazdığına inanan sefil kalemin
Boyunduruğunda olur mu öyle
Yerli yersiz aşk ve hüsran?

Demli şiir demli mecaz
Densiz kelam yanlı yoldaş
Katığı ne nedamet ne asalet,
Yolu ne sapkın
Ne de geçer bizim buradan, diyen
Tanrısını şehrin, kutsarken zaman.
Beylik bir tümce daha yazsın bakalım
Görsün ihaneti, azabı.

Şimdilerin devrik acısı:
Derlediği güncesinde olabildiğince
Tutarken hayatın nabzını
Kim demiş;
Şiirden yana olur mu tasa?
Şair bildiğini değil
Şiar edindiğini yüreğinde taşı.