Web Zaman Damgası

MİTOS BAHÇESİ

hayatta kalmak için
samanyolunu seyrediyor mavi parkalı çocuk ur kentinde
ipince bir yağmur yağıyor sessiz anılara
ay tanrısı sin takvimler sarardı
yar putpurest zamanlardan kalma eski sembol
yıkamadım bereket dolu eteklerimdeki yasak sevileri
salkım söğütler eğilirken sulara ayın şavkında yıkadım benliğimi
insan yutan ırmaklar
bırakın ektiğim tohumlar salınsın göğe
özgürlük benim en eski şarkım
ölüler diyarının ırmaklarına şarkılar adamadım

hayatta kalmak için
som kilitli kapıları kapadım
samanyolunu seyrediyor mavi parkalı çocuk ur kentinde
bahçeler suladım sihirli öğretilerle
sakin bir deniz kıyısında sessizce oturdu görkemli enlil
yazgılar tabletine yedi yel yedi sel çizdi enlil
fırtına arabasına binip gitti sonra
özgürlük benim en eski şarkım en keskin şarabım
ölüler diyarının ırmaklarına şarkılar adamadım

gel ey sevgili mühürle kalbimi efsunlu bir sümer mitosu ile
iştarın ölüler dünyasına inişiyle dışımda kalıyorsun
güneş çemberlerinden geçirerek ışığımı sevgilerimi yeniden yeniliyorum
babilde bir bahçesin belki
kubbeler sütunlar taraçalar
ben sende dünyanın en büyülü bahçesini suladım
keyhüsrevin saraylarında sönmeyen ateşi kimseler söndürmedi
bir kum dağı kalbin geçemedim
tapınaklar asma bahçeler
sabahı şebnemli şehirler düşüyor gözyaşlarıma

ey tanrısal mitos enlil
aç bana şehrinin kapılarını
sen bir semiramis yarattın benden
satürn gezegenine adanmış kısa bir değiniştir sevda
kavuşmalar engebeli sevda şiirleri sıla hasreti üzerine
ben sende ışıl ışıl babil bahçesi oluyorum
kırmızı gül savaşçılarından ateşi çalıyorum

ey tanrısal mitos enlil
aç bana şehrinin kapılarını

Ömriye KARATAŞ
14.03.2018 Gebze