"Bir Ayrılık Şiiri (2) - 302" isimli şiir 25.2.2019 15:11:27 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
BİR AYRILIK ŞİİRİ, bu satırlara düştü Kalemim dile geldi, gönül gözünü açtı Anılardan mesulüm, kader ağı örmüştü İnan ağlamıyorum, gözüme bir şey kaçtı
Bir türlü kurtulamam, oldum aşkın esiri Sana tutuklu kaldım, geçmiyor ki tesiri Hiç farkında olmadan, içmişim bu iksiri Sanma kelebek gibi, etrafa neşe saçtı
Nedir senin sıkıntın, artık çok oluyorsun Sanrılar içindesin, burnundan soluyorsun Olmayacak sebepten, çileyle doluyorsun Maksadın baştan belli, küsüşün bir araçtı
Bedenler ve ruhumuz, birbirinden sıyrıldı Kimse ödün vermedi, gururumuz kayrıldı Yağmurlu bir havada, bak yolumuz ayrıldı Zararın neresinden dönersek bir kazançtı
Kendi düşen ağlamaz kime edem şikâyet Sana gönlümü açtım, olmuyormuş kifayet Aşk karın doyurmuyor, anladım en nihayet Emeklerim boşuna, gönlün aşka kıraçtı
İstemem acımasın, mutluluklar dilesin Beni düşünme artık, rehberinden silesin Bu ilişkiden sonra, dost olamam bilesin Severek ayrılalım, bu nasıl bir inançtı
Günahlarımı aldın, vebali hep boynunda Umursamıyor zaten, haberi yok onunda Ayrıldıysak ne oldu, ölüm yok ya sonunda Her şeyde hayır vardır, ayrılık bir miraçtı