Web Zaman Damgası

Diyebilseydim

Her Şeyini Alıp, Giderken Uzaklara,
Son Bir Kez Arkandan Seslenip,
“Gitme Kal Diyebilseydim”
“Tut Ellerimi, Bırakma Beni”
Söz Verseydik Bir Daha, Asla Ayrılmayalım Diye,

Diyebilseydim,
Atma Bu Aşkı Ateşe, Yanmayalım Harında,
Çınlasın Şarkılarımızın Notaları Kulağımızda,
Yapma…
Bilirsin Nasıl Acılar Çektik Bu Uğurda,
Ne Zorluklar Gördük, Ama Dimdik Durduk,
Küçücük Bir Şeyde Bile, Mutlu Olurduk…

Dur…
Hatırla Biraz Maziyi, Kim Devirebilirdi Bizi,
Konuş ,Anlat Biraz,
Oysa En Çok Konuşmayı Severdin Gözlerime Bakarak,
Sonra Bir Tatlı Öpücük,
Tam Burnumun üstüne Kondurulan,
Bir de Sarılışın Vardı Değil mi?
İçimi Isıtan…

Gitme…
Beni Bırakma Tek Başıma,
Yazık Değil mi? Bu Solan Aşkımıza,
Hani Bir Evimiz, Sonra Gözleri Sana Benzeyen Bir Bebeğimiz…
Kolay mı?
Bir Çırpıda Silip Her Şeyi,
Atmak Sonra Değersiz Bir Çöp Gibi,
Yıkmak Hayalleri.

Diyemedim…
Diyebilseydim Keşke Sana İçimde Kopan Fırtınaları,
Akıtmasaydım Sadece Mutluluklara Akan Göz Yaşlarımı…
Kulaklarım Duymasaydı O Tek Kelimeyi,
Elveda Diye Biten…
Ve Bir Sır Gibi Gidip Yiten Seni,
Durdurabilseydim…
Belki Her Şey Daha Güzel Olacaktı,
Sen, Ben ve Birde Bebeğimiz…

Diyebilseydim…
Son Bir Kez Daha Arkandan Seslenip,
“Gitme Kal” Diye,
“Tut Ellerimi, Bırakma Beni”
Söz Verseydik Bir Daha, Asla Ayrılmayalım Diye,
Çınlasaydı Kulaklarımızda Şarkımız,
Akmasaydı Sadece Mutluluklara Akan Göz Yaşlarımız,
Olmadı…
Durduramadık Aşktan Öte Geçmiş Öfkemizi,
Sahip Çıkamadık, Gömdük Mezara, Tüm Anılarla Beraber Kendimizi…
Ve Aşkımızı…..
Çanakkaleli ERHAN
8 Mart 2018
GİRESUN