Web Zaman Damgası

Nasihat

İnsanı; insanlığından bezdiriyor zaman,
İnsan ki kayıpta, zamana yenik aman.
Korkular büyümekte gördükçe mezalimi,
İnsan garip, insan saf, insan görmez zalimi.
Tutulmuş haz hırsına, kendini bulmuş hazda,
Ah bir görse fayda yok, fikir; kem söz niyazda.
Akıp gitmekte ömür bir uçtan diğer uca,
Keşkeler kifayetsiz, mesnetsiz kaldı nice.
Asıl asla muktedir, kopya olur mu asil,
Nesil böyle bilmesin, ecdattır gerçek asil.

Velisiyiz bu ömrün, sorulur elbet sual,
Vali olmak zor iştir, anlatmaz belki tual.
Güzel görünür özgürlük sandığın o kafes,
Görünüşe aldanma, boşadır taktığın fes.
Isıtmaz hiç yüreği ahmakça yanık sade,
Esareti sevdirir, içtiğin her bir bade,
Biraz düşün dost; vefa yoksa niye var kişi,
Kutlu günü ararsın, kutlanmak adam işi,

Gün doğumu beklerken, koşarsın güne doğru,
Doğru diye koşarken, gidersin sona doğru.
Belki hayal, belki düş, belki huzurlu bir ney,
Bir çukurda saklanmış mutluluk denilen şey,
Ey evlat! Bu nasihat bir kez denir bilesin,
Çocukluk zor zanaat, aklın seni bilesin.

Ölüm bize öğüttür, görmeyen nasıl bile,
Şeytan girmiş içlere, hile üstüne hile.
Zordur elbet dayanmak beyin hırsa güldükçe,
Ömrün geçti firgatli, uyar elden geldikçe.

02.03.2018
Erdal EBEM/Aşık Firgatli