Web Zaman Damgası

ÜŞÜYOR KUŞLAR... BENDE!..

üşüyor kuşlar
baktıkça onlara hüzün sarıyor beni
aç bir çocuk canlanır gözlerimde
ya da bir ananın gözyaşları
sonra yokluğun gelip oturur yüreğime
solgun bir çiçek
sevilmek ister mart soğuğunda
okşarım tenine dokunur gibi
ötelerden gelir kokun, hissederim
derinden yürürsün gönlüme
iç sıkıntılar düşer ansızın sol yanıma
ve ışıksız sokaklarımda dolaşır yalnızlığım
meçhul bir asker gibi kayboluru
mevsimler zemheri, titretir düşlerimi.

kadife sesine duymayalı hayli zaman oldu
ölü gibiyim akşamın kimsesizliğinde
şarkılar dinliyorum
toprağa düşüyor yağmurların
lodosun serliği titretiyor
elimden düşüyor kalemim şiir yazarken sana
duygular yüklüyor Akşehir'in karabulutu
dokunuyor vahşi bakışların acımasızlığı
beyaz bir zambak gülümsüyor
dere kenarında sızlanırken elimden tutuyor
biliyor ki sana özlemimi, beni öpüyor
çağlıyor karlı sultan dağları
cemreler yeşertiyor nevruz çiçeklerini
yoksun ya
hiç bir şey beni mutlu etmeğe yetmiyor!..

Zafer Direniş
...