Web Zaman Damgası

son nefes...

[ italik ][ikiyanayasla]


her nefeste
bir heves kaldı kafeste
gül vermez gönül destim
mai kırlangıç kuyruğu ile kestim

her yeli en başından aşk ile estim


ondandır dalımın kırılmışlıkları
yılgıları süpürdüm en baştan
kendilerini bişe sanan


bu acı
katıksız gelecek
ham yürek çile çekecek
aklın sınırlarına zincirlenecek..



yanılsamadan
ibaretti zaman
kitaplarımı topladım
gazete kupürlerimi katladım
dürdüm ırgalaya ırgalaya şiirlerimi



geçtim çarşısına
al dedim gözüm seyret
bakmaktan ben yoruldum
mor boyalı dağların karşısına



yanılma payı bıraktım biçtiğim ömre
eli kulağında sancılı düşecek cemre
tütün bastım birikmiş acılı günlere
ne gözlerimi sakındım ne sözlerimi..



allah’a övgüler yağdırdım bahşettiği nefes için
benimle birlikte gelecek sağdan habersiz sol elim için
yanar yürek için için...
bu acı, bu yılgınlık, bu haykırış, bu nefes senin için...