Web Zaman Damgası

Ayak Üstü Düş/ük

//ruhumu çiğnedin acı bir serzenişle geçerken gözlerimden




Nasılda acıtıyor canımı ah !

Gidişinin ardından kirpik uçlarıma bıraktığın
kimliksiz yağmurlar,
olmayan ruhuma kırık kemikler batırıyor
yokluğunun makber soğukluğu okunuyor sevgilim
ve 
Gözü toprağa bakan dualar..




ahh
bu ne hırçın bir hengame
ah
bu ne deli cenaze


ayak üstü düşük yapan intiharlar birikiyor zihnimde
ve ölüyorum yeniden yeni bir düş/te

hatırlar mısın ,
alaycı bir gülümseme yerleşirdi merhametine
suni teneffüs saatlerinde
ve yüzündeki zulüm çoğalırdı sevgilim




- gittin .!



şimdi
mağrur bir yalnızlığın o dinmek bilmez sancısı iniyor yüreğime
ve
sufi bir ölüm giydiriliyor üzerime
Bak,
yarım kalmış yüzüm nasıl da içiçe gökyüzüyle


şimdi hangi cümle diriltecek içimdeki ölü  kadını söyle  ?



Dudaklarından adımı son kez tükürebilirsin artık
ve yeni bir iklim düşürebilirsin kurak şehirlerine





Tanrı ile ölüm arasında yumdum gözlerimi
ve açtım yeniden sonsuz bir gerçeğe

her yer karanlık
yıldızlarımı yitirdim
beni affet sevgilim
dinle ,
Bak
görüyor musun
bir ölüye nikahladım ruhumu artık
ve düşlerimi siyah bir gelinliğe sattım
sonra eğilip göğün göğsüne
tanrının avuçlarında kendi ruhumu yaktım !



/ /oysa kendi ölümünü sevmeden yaşayamaz insan bilirdim!



18 şubat 18