Web Zaman Damgası

Dayatılmış Yalnızlık

dayatılmışsa yalnızlık
üretse üretse körlüğü üretir
ve sağırlığı

başka hiçbir duyguda yer almaz
dayatılmış yalnızlığın
kütük gibi hantallığı

nereye hamle etseniz
‘tabula rasa’dır her şey, görürsünüz
kalbiniz avcunuzda, yaranız açık
kimbilir kaçıncı yanmışlığın serpintisinde

kuşatma altında ve kıymık kıymık
iç içe yaşarsınız üşümeyle terlemeyi
tantanasız gösterişsiz öylece
küçüldükçe küçülürsünüz

yitikliği çoğaltır gözyaşlarınız
ki anlamazlar
içinizin bütün çiçeklerini yolmak güdüsüyle
yanıp tutuşur
insan sûretli yaratıklar
kalın çizgilerle çizerler yazgınızı
acımasızın acımasızı saldırılarla

sevgiliniz ilelebet dönmüştür sırtını
üçer-beşer kopmuştur, yoldaş bildikleriniz
kırk yılınızı yatırdığınız o şiirler, yazılar
bir yaprağı bile kıpırdatamaz
güneşte kalmış kartopunca erimiştir
sâdeliklerin biçimlediği o soyluluklar

dayatılmış yalnızlık ki: kabir azâbı
kanser illetinden bir adım önde
çünkü kanser öncelikle
fizyolojik organlarından çökertir insanı
yalnızlıksa en kırılgan yerinden
yâni ruhundan
kemirir onu

beni bu dayatılmış yalnızlık öldürecek
hanımlar! beyler! paşazâdeler!
müjdeler olsun size
hüzünkârın biri daha gidecek