Web Zaman Damgası

ANaM

ANaM

Ah anam bu hayat okadar zalim olmuşki
ne güvenilecek insan kalmış
nede yaşanılacak hayat.
Herkez bir birinin kuyusunu kazıyor,
yüzüne gülüp arkasından konuşur .


Bu dünya yalan üzerine kurulmuş .
Sevgiler yalan aşklar tuzak olmuş .
Nerede o filimlerdeki sevgiler aşklar .
Gerçek seven, sevdiği uruna ölenler,
yokmuydu bu hayatta onlardamı yalandı anam .


Kızına hiç gerçek dünyayı anlatmadın
hep toz pembe masalar anlatın ,
dünyanın cennet insanların melek oluşunu anlatın bana .
Dünyanın cehenemede dönüştüğünü
İnsanların şeytanlaşmışlarınında olduğundan
bahsetmedin be anam .


Anam sen kızını nasıl bir dünyaya getirmisin ,
el bebek gül bebek büyütüğün yavruna sen kıyamasken ,
kıyıyorlar canını yakıyorlar .


Sen üzülme kahrolma diye hep içime atıyorum acılarımı ,
gözyaşlarımı dışa deyilde yüreğime akıtıyorum.
Sen görme diye , kıyamıyorum sana anlatıp üzmeye .
Göz yaşlarımı görüp benimle birlekte
göz yaşına boğulmana dayanamam .


Keşke anlatsaydın gerçek dünyayı bukadar yıkılmazdım be anam.
Kadın olmanın bukadar zor oluşunu anlatsaydın,
herkezi kendin gibi bilme herkeze güvenme
hele hele sevgilere inanma deseydin anam
belki ozaman bukadar acı çekmezdim
kimselere güvenmez sevmezdim anam .

Bu hayat beni çok yordu anam ,
yalan sevgiler Kalbimi param parça etiler.
Kızın ölüyor anam yetiş,
son nefesimde olsun göreyim seni .
Vasiyetimdir sana yalan insanlara bırakma anam
sen koy beni mezara .
Aynı çocukluğumdaki gibi sar sarmala ört üzerimi ,
bir öpücük kondur uyu yavrum de bana .